WELZIJNSCAMPUS HUIZE SINT-ANNA
Hoe het allemaal begon...
In 1887 kwamen de ‘Kleine Zusters van de Heilige Jozef’, gesticht door de
toenmalige kapelaan van Heerlen, Petrus Joseph Savelberg, naar Lanaken.
Zij klopten aan bij de pastoor en de burgemeester met de vraag of zij in de
gemeente op bedeltocht mochten gaan. Zowel pastoor Maes als burgemeester
Caritat vonden dit een schitterend idee en legden ook al snel contact met Mgr.
Savelberg, stichter van de congregatie.
Bijstand aan armen
Drie zusters werden overgeplaatst naar Lanaken. Hun taak bestond erin arme
zieken te helpen in het huishouden. Een eigen woning hadden de zusters niet,
maar ze vonden onderdak bij Mevr. Breul de Caritat.
Toen graaf en gravin Werner de Merode – Trelon een stuk grond aan de zusters
schonken, ontstond het plan om een klooster te bouwen. Ook van mejuffrouw
Anna Reidi de Montaigne hadden de zusters een mild bedrag gekregen.
Vandaar de naam het ‘Sint Annagesticht’.
'Helpen waar niemand helpt'
Onder deze leuze van de stichter gingen de zusters zich -
gratis en met veel toewijding - steeds meer toeleggen op verzorging
en verpleging van hulpbehoevenden.
In 1888 was het klooster klaar en kwamen de eerste patiënten
over de vloer: voornamelijk mensen met epilepsie, maar ook hulpbehoevende bejaarden. 'De Kleine Zusters van de Heilige Jozef’ zetten zich met hart en ziel in voor hun veelzijdige taak: bejaardenhulp,
thuisverzorging, sociaal dienstbetoon en stervensbegeleiding.
In 1903 werd, onder leiding van Dr. Lejeune, begonnen met de uitbouw
van een kliniek. Later werd deze klinische taak echter afgebouwd en gingen
de zusters zich nog meer toespitsen op ouderenzorg en opvang van bejaarden.
Een nieuwe toekomst
IIn 1968 en 1971 werd het klooster tijdelijk gerenoveerd, maar door de enorme renovatiekosten moest het gebouw toch worden gesloopt. In 1977 waren de plannen klaar voor een nieuw rusthuis waarin de zusters hun intrek namen in 1985.
De vzw ‘De kleine zusters van de Heilige Jozef’ richtte in 1973 een nieuwe vzw op om het rust- en verzorgingstehuis uit te baten:
vzw Huize Sint-Anna. Met de jaren groeide het rusthuis uit tot een woon- en zorgcentrum met mogelijkheid tot kortverblijf en dagopvang.
Vernieuwing in het hartje van Lanaken
Eind september 2017 opent het nieuwe woonzorgcentrum in het hartje van Lanaken, ter vervanging van het huidige rusthuis. Het nieuwe gebouw krijgt een nieuwe naam, WZC Ludinaca. Ludinaca is de oudst gekende schrijfwijze van de gemeentenaam en dateert van 810.
Het nieuwe gebouw biedt meer dan 73 m² per senior en is hiermee waarschijnlijk het grootste in de regio. Dit vertaalt zich in 4 niveaus met grote kamers, waarvan een aantal de mogelijkheid bieden om als koppel zo lang mogelijk samen te wonen, knusse zithoeken (4 per etage) met TV en openhaard, een volledig uitgeruste keuken per niveau, met aansluitend een grote eetruimte omgeven met veel buitenlicht en een terras. De grote raampartijen geven veel licht en een ruimtelijk gevoel en werpen een mooi zicht op de omgeving van Lanaken.
De omgeving rond het gebouw wordt een open woon-en wandelgebied, met veel groen en een uitnodigende parkzone.
WOONZORGCENTRUM BESSEMERBERG
Rust- en verzorgingstehuis Vilain XIIII
De oorsprong van woon-en zorgcentrum Bessemerberg vinden we terug in de geschiedenis van rust- en verzorgingstehuis Vilain XIIII te Leut.
Het kasteel van Leut is de getuige van een lange en afwisselende geschiedenis.
Staatsrechterlijk is Leut eeuwenlang een rijksheerlijkheid geweest waaraan
feodale rechten over de dorpen Leut, Meeswijk en later ook Eisden verbonden
waren. De wording van de rijksheerlijkheid dateert wellicht uit de middeleeuwen:
in 1274 noemt een Jacob van Tongeren zich immers “Heer van Leut”.
Het belangrijkste geslacht is evenwel de adellijke familie Van Vlodrop. Zij
bewoont het kasteel tussen 1475 en 1752. Tijdens hun bewind gaat de
rijksheerlijkheid een rumoerige tijd tegemoet.
Om beurt bezetten Spaanse en Hollandse troepen het kasteel en in 1662 is men
zelfs getuige van een heuse belegering met kanonnen en geweren.
In de loop van de 18de eeuw komt aan het statuut van rijksheerlijkheid stilaan
een einde: in 1752 koopt de Maastrichtenaar Willem van Meeuwen het kasteel en
in 1795 gaat de rijksheerlijkheid op in het Franse rijk.
Via een reeks erfenissen in vrouwelijke lijn en een huwelijk wordt burggraaf
Charles Ghislain Vilain XIIII in 1822 eigenaar van het kasteel. Hij maakte een
politieke carrière in het nieuwbakken België en bekleedde ministers-,
ambassadeurs- en gouverneursposten. Hij zetelde tientallen jaren in het
parlement en was decennialang burgemeester van Leut.
Burggraaf Vilain XIIII stierf in 1878 en liet alleen dochters na.
Ziekenhuis
Het kasteel Vilain XIIII neemt een plaats in het zorglandschap als in 1920 de
Kolenmijnen Limburg-Maas (mijn van Eisden) alle eigendommen van de familie
Vilain XIIII koopt om in het kasteel de gekwetste mijnwerkers te verzorgen. In
de loop der jaren ontwikkelt het kasteel zich tot een regionaal ziekenhuis.
Op 1 januari 1962 wordt een nieuwbouw in gebruik genomen met daarin
ziekenhuisdiensten als heelkunde, inwendige geneeskunde en materniteit.
Rust- en verzorgingstehuis
Als in 1987 de mijnen van het oostelijk bekken sluiten, wordt ook per 31
december 1987 het ziekenhuis “Kliniek Vilain XIIII” gesloten. Na een grondige
architectonische herconditionering wordt op 12 december 1988 het “Rust- en
Verzorgingstehuis Vilain XIIII” opgestart.
Samen met Huize Sint-Anna
Sinds januari 2008 wordt dit ‘Rust- en Verzorgingstehuis Vilain XIIII’ uitgebaat
door Huize Sint-Anna vzw. Na voltooiing van het nieuwe woonzorgcentrum Bessemerberg zijn de bewoners en het personeel van de RVT ondergebracht in het nieuwe gebouw te Lanaken.
"Op 3 mei 2011 opende het gloednieuwe woonzorgcentrum "Bessemerberg" op de ZOL Campus Sint-Barbara zijn deuren! Het biedt gespecialiseerde zorg voor de regio Maasmechelen en Lanaken.
Bosrijke omgeving
Het nieuwe centrum telt in totaal 120 kamers. Deze zijn verdeeld over drie verdiepingen. Elke verdieping huisvest 3 leefgroepen. De privé kamers bevinden zich aan de buitenzijde van woonblokken met telkens een onbelemmerd uitzicht naar de bosrijke omgeving. In de leefruimten ontmoeten bewoners elkaar in een centraal gelegen glasvolume wat is voorbehouden voor meer publieke ontmoetingen. Een wijk binnen de beslotenheid van het gebouw, een dorp op zich, met straten (de gangen) die van de huisjes (de kamers) lopen naar de wijken (Vilain XIII, De Merode en De Dreef) vandaar naar het dorpsplein, het gemeenschappelijke gelijkvloers met cafetaria “De BESMER”, het kapsalon “Salon Bertine”, de keuken, de kinesitherapeut en andere diensten.
Met het dorpselement stimuleren we het sociaal contact en de solidariteit jegens de minder mobiele bewoners.
Met de nieuwe woonzorgcampussen WZC Bessemerberg en het gloednieuwe WZC Ludinaca zet vzw Huize Sint-Anna de stap naar een nieuwe generatie ouderenzorg.